Voorzaaien als een Pro (of in elk geval met Minder Fouten)
“Het is met de liefde als met de planten: wie liefde wil oogsten moet liefde zaaien”
– Jeremias Gotthelf
Voorzaaien: dat magische moment waarop je in februari al begint te dagdromen over een uitbundige moestuin vol weelderige groenten en bloemen. Je zit vol goede moed aan de keukentafel, gewapend met zakjes zaad, potgrond en een willekeurig aantal plastic bakjes die ooit dienst deden als verpakking van druiven of champignons. Want hé, recycling is duurzaam, toch?
Maar laten we eerlijk zijn: voorzaaien is niet altijd zo’n Pinterest-perfect plaatje als je zou willen. Sterker nog, ik heb genoeg zaaiblunders op mijn naam staan om er een boek over te schrijven. Gelukkig bespaar ik je die treurige leeservaring en vertel ik je hier gewoon de meest gemaakte fouten – zodat jij die niet hoeft te maken. Je mag me later bedanken.
Fout 1: Te vroeg beginnen – Geduld is een schone zaak
Die lentekriebels komen elk jaar weer keihard binnen. De zon piept voorzichtig door de wolken en je handen jeuken om alles te zaaien wat los en vast zit. Ik snap je, echt. Maar als je half januari al je tomaten en paprika’s hebt gezaaid, kijk je in april tegen een complete jungle op je vensterbank aan. En geloof me: 60 tomatenplanten in je woonkamer klinkt leuker dan het is.
Hoe voorkom je het?
Maak een zaaikalender! Echt, het is je redding. Check per groente wanneer je het beste kunt beginnen en hou jezelf in bedwang. Je toekomstige zelf zal je dankbaar zijn.
Fout 2: Te veel zaadjes in één potje
Ooit gedacht: ‘Ach, ik gooi gewoon een paar extra zaadjes erbij, voor het geval er iets niet opkomt’? Ja, ik ook. Wat je krijgt, is een woud van ieniemienie plantjes die vechten om adem en licht. Uiteindelijk durf je de helft niet uit te dunnen omdat je ze allemaal zielig vindt.
Hoe voorkom je het?
Beperk het aantal zaadjes per potje. En ja, wees meedogenloos als je toch moet uitdunnen. Denk maar zo: liever een paar sterke planten dan een hele rits zielige net-niet-plantjes.
Fout 3: Te weinig licht – De lange nek-race
Zaailingen zijn net kleine giraffes die wanhopig hun nek uitstrekken op zoek naar zon. Voor je het weet heb je slap, langgerekt groen dat eigenlijk vooral zielig oogt. Been there, done that.
Hoe voorkom je het?
Zorg voor een lichte plek, zoals een zonnige vensterbank, en draai de trays regelmatig. Heb je niet genoeg licht? Overweeg dan een kweeklamp. Sommige, minder kou-gevoelige planten kunnen trouwens prima buiten in een kas of onder een fleecedoek voorgezaaid worden. Zo geef je ze net wat meer ruimte en licht dan binnen, zonder meteen koukleumende sprietjes te kweken.
Fout 4: Verkeerd water geven – Van dorst naar verdrinkingsdood
De kunst van water geven is blijkbaar lastiger dan het lijkt. Je hebt de dorstige zaailingen die bijna bezwijken van droogte en de verzopen plantjes die verdrinken in hun eigen potje. Ik ben blijkbaar vrij goed in beide extremen… tegelijkertijd… somehow…
Hoe voorkom je het?
Gebruik een plantenspuit om voorzichtig te bevochtigen en voel regelmatig even aan de potgrond. Niet te nat, niet te droog. Ja, het blijft een beetje aanvoelen. En nee, je bent niet de enige die dat lastig vindt.
Fout 5: Vergeten afharden – Van vensterbankprinses naar tuinsoldaat
Na weken binnen vertroeteld te zijn, zijn je zaailingen zo verwend dat ze bij de eerste buitengolf meteen bezwijken. Tja, het echte tuindersleven is hard.
Hoe voorkom je het?
Geef ze een week de tijd om te wennen aan de buitenlucht. Zet ze overdag een paar uur buiten en haal ze ’s nachts weer binnen. Jij wordt ook niet vrolijk van een spontane koude douche als je net uit je warme bedje komt!
Lach om je blunders (en leer ervan)
Voorzaaien is en blijft een avontuur. Soms gaat het mis, soms gaat het fantastisch, en soms eindigen dingen in één groot fiasco. Dat hoort erbij! Geniet van het proces en onthoud: als het allemaal even mislukt, koop je gewoon een tray plantjes in het tuincentrum. Niemand die het verschil ziet.
