“Do as I say, not as I do”
– Unknown
Van knullige zaadjes naar een jungle van groenten
Het begon allemaal tijdens de coronaperiode, toen ik – net als de rest van de wereld – plotseling zeeën van tijd had. In plaats van mijn tijd nuttig te besteden aan yoga of het leren van een nieuwe taal, besloot ik dat het dé perfecte gelegenheid was om een moestuin te beginnen. Gewoon, omdat het me fascineerde dat je van een klein zaadje uiteindelijk iets eetbaars kan laten groeien.
Met een optimisme dat alleen beginners hebben, zette ik mijn allereerste moestuinbak neer. In de schaduw… Dat had ik pas door toen er na weken nog steeds niets groeide. Maar ik gaf niet op! Ik verhuisde de bak richting de zon, breidde uit met meer bakken en langzaam maar zeker begon ik dingen te oogsten. Eerst een paar aardbeitjes (net voordat mijn kat ontdekte dat deze superlekker zijn), toen een courgette (om vervolgens de complete plant om zeep te snoeien), en uiteindelijk – na veel vallen en opstaan – een heleboel groenten waar ik daadwerkelijk mee kon koken.
Een paar jaar later had ik een volledige moestuin en een courgetteplant die harder groeide dan kroos in de grachten van Delft, waardoor ik overwoog om hem zijn eigen postcode te geven. Maar daarover later meer.
Wie ik ben en waarom ik hier sta (met mijn handen in de aarde)
Hoi, ik ben Maz! Samen met mijn vriend Jarl en onze katten Bebop (Boobs) en Doerak (Doetje) woon ik in een klein, knus huisje in Bergen op Zoom, met een heerlijke, asociaal grote tuin. We noemen het liefkozend onze cozy cottage. Een plek waar het leven draait om eenvoud, lekker eten en heel veel planten.
Ik ben geen moestuinexpert. Ik ben niet opgegroeid op een boerderij en had ook niet vanaf dag één wonderbaarlijke groene vingers. Mijn eerste plantjes overleden voordat je ‘vlinderstruik’ kon zeggen en met mijn eerste brood had je een huis kunnen metselen. Maar ergens tussen de mislukte experimenten en uit de hand gelopen moestuinprojecten, ontdekte ik dat ik ontzettend hou van dit proces. Van het rommelen in de aarde, het bakken van brood dat inmiddels meestal wél eetbaar is tothet leren van ouderwetse technieken om dingen zelf te maken.
Ik heb mezelf inmiddels benoemd tot medior-moestuin-fluisteraar en cottagecore-enthousiast. En dat brengt me bij de reden om deze blog bij te houden.
Waarom ik deze blog ben begonnen
In een wereld waar alles sneller, efficiënter en perfecter moet voelde ik steeds sterker de behoefte om het tegenovergestelde te doen. Om te vertragen. Om zelf dingen te maken in plaats van ze kant-en-klaar uit de supermarkt te halen. Om te eten met wat er groeit – en soms te improviseren als iets compleet mislukt (ik kijk naar jou, totaal mislukte, peperoogst van 2022).
Maar dat is niet altijd makkelijk. Want hoe begin je als je geen idee hebt waar je moet starten? Laten we eerlijk zijn: zelfvoorzienend leven klinkt romantisch, totdat je beseft dat je ineens:
- een veldslag moet houden tegen een slakkenplaag,
- moet leren hoe je pot met zelfgemaakte kimchi niet verandert in een beschimmeld sciencefiction-experiment of
- je halsoverkop een extra vrieskist moet kopen omdat je ineens 45kg courgettes hebt?
Daarom ben ik deze blog begonnen. Niet als een perfect Instagram-plaatje, maar als een eerlijk dagboek om mijn successen én mijn flaters te delen, zodat jij er iets van kunt leren (of er in ieder geval om kunt lachen).
Wat je hier kunt verwachten (naast mijn blunders en zeges)
- Moestuintips – hoe je voorkomt dat je tuin een jungle wordt (of hoe je dat juist bereikt)
- Recepten – koken met wat er wél gelukt is in de moestuin
- Zelfvoorzienend leven – inmaken, fermenteren, brood bakken en ontdekken dat winkelen overrated is
- Slow living & cottage vibes – leven in een tempo dat je als millennial wél kunt bijhouden
Of je nu een doorgewinterde moestuinier bent of nog steeds basilicumplantjes koopt bij de supermarkt die na een week sterven: De Kas van Maz is er voor jou. Een plek waar het niet draait om perfectie, maar om proberen, vallen, opstaan, leren en vooral genieten. 💚
Ik ben benieuwd: wat is jouw grootste moestuinblunder (of keukendrama)?
Liefs,
Maz